Οικο - Αγροτουρισμός

Αγροτουρισμός: 

Σύνολο τουριστικών υπηρεσιών (διαμονή, εστίαση, δραστηριότητες αναψυχής), που προσφέρονται από τις γεωργικές οικογενειακές εκμεταλλεύσεις,

 οι οποίες διατηρούν τη γεωργία ως κύριο ή δευτερεύον επάγγελμα.

Ο ΕΛΟΤ (Ελληνικός Οργανισμός Τυποποίηση) (2003) ορίζει τον αγροτουρισμό ως: ήπια μορφή βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης και πολυδραστηριότητας στον αγροτικό χώρο  με στόχο:
- να συμβάλει ώστε ο επισκέπτης να γνωρίσει τις αγροτικές περιοχές, τις αγροτικές ασχολίες, τα τοπικά προϊόντα, την παραδοσιακή κουζίνα και την καθημερινή ζωή των κατοίκων, τα πολιτισμικά  στοιχεία και τα αυθεντικά χαρακτηριστικά του χώρου αυτού

- να φέρει τον επισκέπτη σε επαφή με τη φύση καθώς και με τις δραστηριότητες στην ύπαιθρο, στις οποίες θα μπορεί να συμμετέχει, να ψυχαγωγηθεί και να νιώσει τη χαρά της περιήγησης, της γνώσης και της ανακάλυψης 

- να κινητοποιήσει τις παραγωγικές, πολιτισμικές και αναπτυξιακές δυνάμεις του τόπου, συμβάλλοντας έτσι στην αειφόρο περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του αγροτικού χώρου.

Ο Οικο - αγροτουρισμός αποτελεί μια ήπια μορφή τουρισμού και μια αναπτυξιακή διαδικασία, που δεν επεμβαίνει στο περιβάλλον και δεν το αλλοιώνει. Στοχεύει στην Αειφορική ανάπτυξη της υπαίθρου σε συνδυασμό με τις φιλοπεριβαλλοντικές – οικολογικές μεθόδους παραγωγής αγροτικών προϊόντων. Στην ιδανική του εφαρμογή, επιχειρεί να μεταφέρει τον κάτοικο της πόλης στο περιβάλλον και τις δραστηριότητες του παραδοσιακού χωριού και της αγροτικής ζωής και του δίνει τη δυνατότητα να βιώσει τις τοπικές συνθήκες και εμπειρίες. 

Δε δημιουργεί υποδομές με την μορφή του μαζικού τουρισμού (ξενοδοχειακές μονάδες, εμπορικά κέντρα, κέντρα διασκέδασης και όλα όσα είναι συνυφασμένα με τα μεγάλα τουριστικά ρεύματα που κάθε χρόνο κατακλύζουν τα μεγάλα θέρετρα του κόσμου) τα οποία δεν επικεντρώνονται στην επαφή με τον ντόπιο πληθυσμό, με την κουλτούρα, τον πολιτισμό, τα ήθη και την νοοτροπία των κατοίκων.

Ο αγροτουρισμός είναι μια αναπτυξιακή πρόταση η οποία μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας, προσφέροντας οικονομική άνθηση και ευμάρεια. Επιτρέπει την συνέχιση της παραγωγής παραδοσιακών προϊόντων που πιθανώς να είχαν εκλείψει, διατηρεί ή αναβιώνει τέχνες που διαφορετικά θα είχαν εξαφανισθεί, συντηρεί τις μνήμες με την αναβίωση εθίμων και παραδοσιακών εκδηλώσεων, γίνεται κανάλι επικοινωνίας των απομονωμένων περιοχών και δίνει προοπτικές στους νέους της περιφέρειας.

Ο τουρίστας πρέπει να νοιώσει σαν φιλοξενούμενος και ταξιδιώτης που ζητά να ανακαλύψει την αυθεντικότητα και την ομορφιά ενός τόπου, στην ήσυχη ζωή και την φυσική κληρονομιά σε συνδυασμό με την εξάσκηση η παρακολούθηση κάποιων αγροτικών εργασιών.
Γι΄ αυτό θα πρέπει ο επισκέπτης να έρθει σε επαφή με την φύση, με την καλλιέργεια της γης, την περισυλλογή του καρπού. Συχνά μαθαίνει να φτιάχνει στον αργαλειό, να κεντάει, να παρατηρεί τα ζώα και τα πουλιά, να δοκιμάζει το κρασί και το τσίπουρο, να καταλαβαίνει τη σωστή ώρα του τρύγου. 

Σε μια αγροτουριστική μονάδα  μπορεί τα προϊόντα που παράγονται στην μονάδα να πιστοποιούνται, παρασκευάζονται, διαφυλάσσοντας τις πατροπαράδοτες συνταγές και τις παλιές τεχνικές και χειροτεχνίες και να καταναλώνονται - πωλούνται στους επισκέπτες.  Το προσφερόμενο φαγητό θα πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας και να βασίζεται ως επί το πλείστον στα προϊόντα και παρασκευάσματα που παράγονται στο κτήμα ή στην γύρω περιοχή.

  

 

Η παραμονή στην ύπαιθρο μπορεί να περιλαμβάνει και μια σειρά από εναλλακτικές δραστηριότητες:

- Συμμετοχή σε αγροτικές δραστηριότητες εντός του κτήματος που περιλαμβάνει η αγροτουριστική μονάδα (μάζεμα της ελιάς, τρύγος κ.α.).

- Εκπαίδευση σε καλλιεργητικά και περιβαλλοντικά θέματα. 

- Εφαρμογή συγκεκριμένων μεθόδων αειφορικής διαχείρισης του αγρο-οικοσυστήματος (βιολογική γεωργία , βιοδυναμική καλλιέργεια κ.α. ). 

- Περιβαλλοντική εκπαίδευση και περιήγηση σε βιότοπους και προστατευόμενες φυσικές περιοχές. 

- Δραστηριότητες στη φύση όπως κατάβαση ποταμών με ράφτινγκ, κανο –καγιάκ,  περιπατικά μονοπάτια - διοργάνωση ομάδων πεζοπορίας,  Trekking, η ορειβασία, το ποδήλατο βουνού, κατάβαση πλαγιάς με αλεξίπτωτο, η τοξοβολία, η ιππασία όλες οι μορφές δραστηριοτήτων, που συνδυάζουν τον τουρισμό περιπέτειας με την ενεργή συμμετοχή και δράση στη φύση και μπορούν να συμβάλλουν στον εμπλουτισμό του αγροτουριστικού «πακέτου». 

-  Χώροι Άθλησης 

- Δραστηριότητες που αξιοποιούν τα πολιτιστικά, θρησκευτικά, λαογραφικά, αρχιτεκτονικά, γαστρονομικά στοιχεία της περιοχής.  

- Επίσκεψη και ξενάγηση σε παλιά μοναστήρια, εκκλησίες, γεφύρια, οινοποιεία, τυροκομία  εργαστήρια χειροτεχνίας. 

- Η συμμετοχή σε πανηγύρια και τοπικές γιορτές, στο, ακόμα και τα μαθήματα τοπικής κουζίνας, όλα μπορούν να προσδώσουν ξεχωριστή τοπική ταυτότητα .

• Βασικές μορφές εναλλακτικού τουρισμού

Πρέπει να τονιστεί η σημασία του εναλλακτικού τουρισμού στην ανάπτυξη μίας τουριστικής χώρας. Την προώθηση ενός τέτοιου δυνατού προϊόντος εξασφαλίζει το πρόσθετο εισόδημα στα ταμεία του κράτους.

• Ιαματικός τουρισμός(SPA)^[1] - συνδέεται με επισκέψεις σε τουριστικούς χώρους για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών (π.χ. τη θεραπεία άγχους,τη ψυχοθεραπεία,τη φυσιοθεραπεία, τη χαλάρωση, τη διατροφή, την ομορφιά, κλπ.), καθώς και για ξεκούραση και αναζωογόνηση του σώματος και της ψυχής.
• Αθλητικός τουρισμός αναψυχής - συνδέεται με όλες τις μορφές ενεργητικής και παθητικής συμμετοχής σε αθλητικές εκδηλώσεις. Η συμμετοχή μπορεί να είναι τυχαία ή και οργανωμένη, μπορεί να πραγματοποιείται για επιχειρηματικούς σκοπούς ή και για άλλους λόγους. Χωρίζεται σε δύο κατηγορίες:

1. ενεργή συμμετοχή σε αθλητικές εκδηλώσεις ή διαγωνισμούς, όπως το γκολφ, τένις, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, κωπηλασία κλπ.
2. παρακολούθηση των ευρωπαϊκών και παγκοσμίων κυπέλλων και πρωταθλημάτων, Ολυμπιακών Αγώνων και τα μεγάλα διεθνή τουρνουά.^[2]

• Αγροτουρισμός^[1] - αναπτύσσεται, όπως υποδηλώνει το όνομα του κυρίως σε αγροτικές περιοχές της χώρας και σχετίζεται με κοινωνικές, περιβαλλοντικές και πολιτισμικές αξίες της περιοχής.
• Θρησκευτικός τουρισμός - συνδέεται με την επίσκεψη στα βυζαντινά μνημεία, μνημεία εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής, εκκλησίες και μοναστήρια.
• Θαλάσσιος τουρισμός - περιλαμβάνει ένα εύρος δραστηριοτήτων με επίκεντρο τη θάλασσα(ναύλωση σκαφών, δημοφιλή ταξίδια με κρουαζιέρες κ.τ.λ ). ^[2]
• Πολιτιστικός τουρισμός - ιδανική μορφή τουρισμού για όσους επιθυμούν να ανακαλύψουν και να μάθουν για την κουλτούρα και τον πολιτισμό διαφόρων περιοχών, να λαμβάνουν ενεργά μέρος σε σεμινάρια και εργαστήρια, καθώς και γνώση της παραδοσιακής τέχνης - βυζαντινή ζωγραφική, φωτογραφία, κεραμική, γλυπτά, τοιχογραφίες, μουσικά όργανα, κλπ. ^[2]
• Εκπαιδευτικός τουρισμός – απευθύνεται κυρίως στους νέους. Βασικός σκοπός είναι εκμάθηση (επαγγελματική κατάρτιση του ταξιδιώτη , απόκτηση ειδικών γνώσεων, απόκτηση νέων εμπειριών). ^[1]

συνεδριακός τουρισμός

• Συνεδριακός τουρισμός^[1]- τουριστικός προορισμός, άμεσα συνδεδεμένος με την οργάνωση και συμμετοχή σε συνέδρια, σεμινάρια και εκθέσεις. Τα τελευταία χρόνια, ο συνεδριακός τουρισμός αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς και αποτελεί ένα σημαντικό τμήμα της τουριστικής αγοράς σε διεθνές επίπεδο.
• Οικοτουρισμός^[3] - μια μορφή τουρισμού που έχει αναπτυχθεί χρησιμοποιώντας τους πόρους του περιβάλλοντος: βουνά, λίμνες, λιμνοθάλασσες, κοιλάδες, σπηλιές, πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Συνοπτικά είναι περιοχές που προκαλούν υψηλό γεωλογικό ενδιαφέρον.
• Ιατρικός τουρισμός - μια κατεύθυνση του τουρισμού, στόχος της οποίας είναι η οργάνωση μίας οικονομικά ανταγωνιστικής ιατρικής φροντίδας του ασθενούς στο εξωτερικό.